Dla większości z nas korelacja, między ilością czasu poświęconą na wykonanie zadania a jakością efektu końcowego, jest czymś oczywistym. Nauka udowadnia nam jednak iż racjonalność takiego założenia jest pozorna.
Prawo Parkinsona
Prawo Parkinsona głosi, iż proces pracy rozszerza się, aby całkowicie zapełnić czas, który przeznaczyliśmy na jej wykonanie. Oznacza to, iż jako ludzie mamy tendencje do wykorzystywania całego dostępnego czasu na realizację postawionego celu, nawet jeśli może on być osiągnięty przed ustalonym terminem. Esej opublikowany przez towarzystwo naukowe Psychonomic Society wyjaśnia, że wynika to z ludzkiej skłonności do skupiania się na ilości czasu, jakim dysponujemy na wykonanie zadania, zamiast na tym, ile czasu realnie potrzebujemy, aby je ukończyć.
Prawo Parkinsona w służbie produktywności
Będąc świadomym schematów, jakimi operuje nasz mózg w procesie wypełniania obowiązków, jesteśmy w stanie zaplanować pracę tak, aby wyeliminować prokrastynację i zmaksymalizować efektywność.
Timeboxing
Timeboxing jest techniką, w której przed przystąpieniem do każdego zadania wyznaczamy sobie dokładny czas, jaki poświęcimy na jego wykonanie. Pomaga to skondensować proces wykonywania pracy oraz zapobiec nadgorliwemu dopracowywaniu szczegółów, charakteryzujący osoby skłonne do perfekcjonizmu. Skupiając się na wykonaniu pracy w określonym czasie, maksymalizujemy naszą produktywność i zwiększamy prawdopodobieństwo ukończenia zadania.
Planowanie pracy
Zaplanowanie zadań i obowiązków, na których realizacji zależy nam w danym dniu, skutecznie zniweluje ryzyko prokrastynacji. Zasiadanie do pracy z konkretną listą poleceń systematyzuje cały proces, przekierowując całą uwagę na osiągnięcie zamierzonych celów. Istotnym jest, aby planowanie przebiegało w sposób strategiczny, z uwzględnieniem potrzebnych zasobów, czasu jaki jesteśmy gotowi poświęcić na poszczególne zadania, priorytetyzacją zadań, harmonogramem przerw oraz rewaluacją poczynionych postępów.
Sprawdź, Jak napisać CV? Co powinno zawierać dobre CV?
Technika Pomodoro
Technika Pomodro skupia się na optymalizacji efektywności pracy poprzez jej fragmentaryzację. W swoim eseju „Procrastinators and fear of failure” profesor Henri C. Schouwenburg wykazuje, iż prokrastynacja nie wynika z lenistwa czy braku determinacji, ale z naturalnej ludzkiej skłonności do unikania negatywnych emocji. Skomplikowane, wieloetapowe projekty rodzą w nas poczucie niepokoju i bezsilności. Poprzez rozbicie ich na mniejsze zadania niwelujemy ich przytłaczający charakter.
Technika Pomodoro zaleca również fragmentaryzację dnia pracy, poprzez rozbicie go na 20 minutowe sesje, rozdzielone 5 minutowymi przerwami. Po czterech sesjach pracy przysługuje nam 15-30 minut przerwy. Opisana technika przyczynia się do utrzymania właściwego poziomu koncentracji i zapobiega fizycznemu i psychicznemu przeciążeniu organizmu.
Prawo Parkinsona – podsumowanie
Prawo sformułowane przez Parkinsona nie jest wyrokiem skazującym człowieka na nieuniknioną prokrastynację. Znając tendencje, determinujące sposób pracy człowieka, jesteśmy w stanie organizować plan działania, tak aby wykorzystać je na swoją korzyść.
Autor tekstu: Elżbieta Figlerowicz
No Comment